Bart vraagt vanmiddag: Schrijf over jou en het opvanghuis....

Dat wordt géén reclame, want ik wil zo graag weg hier....

Maar toch....

Ben hier nu bijna 1 jaar. Te lang vind ik nog steeds. Het is zo als het is. Ondertussen mopper ik nog steeds op veel... Maar ben zowel lichamelijk als geestelijk op krachten aan het komen. Vergelijk met hoe ik hier aan kwam. Slap, bijna dakloos of erger. Blij met de natuur. De kleine mogelijkheid die elke dag kan brengen. Dat blijft moeilijk. Oh ja, alcohol en een gevoelig leven zijn mijn triggers. Maak het mijn begeleiders hier moeilijk met m'n nukken, maar het lukt hen ook om te laten zien dat het ok is om energie in deze ziel te steken, hoe koppig ook.

Dus ik droom, denk over zelfstandigheid in de natuur, werk in de zorg, een mooie liefde, goed voor mezelf zorgen, mooie dingen maken en beleven.

Uitvliegen en ruimte maken voor een andere hulpvrager, ASAP.

- ik beloof dat ik mijn kamer schoon en neutraal zonder boze geesten achter zal laten.

N.N.